"Widespread internal displacement is on the rise in conflict-torn Myanmar. Following the failed military coup on 1 February, civilians in rural and urban areas have been forced to abandon their homes as they flee junta violence. A new briefing paper by the Network for Human Rights Documentation – Burma (ND-Burma), ‘Destruction & Displacement: Civilian Safety and Security at Risk Post-Coup in Myanmar,’ condemns the failed military coup, which has exacerbated brewing conflict in the borderlands as the junta’s quest for power and control blinds them from justice and meaningful reforms. Since the coup, over a quarter of a million people have been forcibly displaced. Our members demand an end to military rule in Myanmar and for immediate consequences against the leaders of the regime who are responsible for crimes against humanity. ND-Burma’s latest briefing paper concludes that civilians are not safe anywhere in Myanmar. Junta security forces are acting with lawlessness as they evoke a culture of fear throughout the country. Civilians are being arrested and detained under draconian policies. While in detention, they are subject to torture, which has resulted in the death of several senior level officials. Women and young girls are subject to sexual violence. Meanwhile, conflict is being waged in urban and rural areas resulting in growing numbers of internal displacement. The junta is acting without a shed of humanity, as those in remote parts of the country who are starving and without life-saving necessities are denied humanitarian aid. The consequences of conflict have been carried by our communities for far too long. The current situation overall demands civilian security and livelihoods are preserved and protected, especially amid a raging pandemic. Victims deserve justice for the crimes that have been perpetrated against them prior to the coup, and after. Without such steps forward, the people in Myanmar will be forced to reconcile with a future that they do not deserve. They are entitled to prosperous futures which grant them security and safety. Further, the international community must hold the junta to account to ensure peace and democratic stability for all. Humanitarian aid organizations must be supported with the funding and resources needed to provide aid to their communities directly. Any facilitation of aid through the junta assumes recognition of the regime, which should not be legitimized. The preservation of basic human rights and freedoms must be upheld in Myanmar for the present and for the generations to come.....မြန်မာနိုင်ငံတွင် တိုက်ပွဲများကြောင့် ပြည်တွင်း ရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်ရမှုများ ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့် ရှိနေသည်။ ဖေဖော်ဝါရီ ၁ရက် စစ်တပ်မှ အာဏာသိမ်းပြီးနောက် စစ်အာဏာရှင်တို့၏ အကြမ်းဖက် မှုမှ လွတ်မြောက်စေရန် တောရော မြို့ပါမကျန် ပြည်သူများသည် အိုးအိမ်စွန့်ခွာ ထွက်ပြေးကြရ သည်။ လူ့အခွင့်အရေးမှတ်တမ်းကွန်ရက် (မြန်မာနိုင်ငံ) ND-Burma မှ ထုတ်ပြန်သည့် “ဖျက်ဆီးခံရ ခြင်းနှင့် ရွှေ့ပြောင်းခံရခြင်း။ မြန်မာနိုင်ငံတွင် စစ်တပ်မှ အာဏာသိမ်းပြီးနောက် လူထုဘဝလုံခြုံရေး အတွက် အာမခံမှုမရှိသည့် အန္တရာယ် အနေအထားတွင် ရောက်ရှိနေခြင်း” စာတန်းငယ်တွင် နယ်စပ်ဒေ သတလျှောက် တိုက်ပွဲများ ပြန်လည်ဆိုးရွားလာစေပြီး စစ်တပ်က လိုချင်တပ်မက်သည့် အာဏာနှင့် ချုပ်ကိုင်လိုမှုက တရားမျှတမှုနှင့် အဓိပ္ပါယ်ရှိသည့် ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုကို မမြင်တွေ့နိုင်တော့လောက် အောင် ၄င်းတို့အား ဖုံးကွယ်သွားစေသည့် အာဏာသိမ်းမှုကို ပြစ်တင်ရှုံ့ချထားသည်။ အာဏာသိမ်းပြီး ချိန်မှစ၍ တသန်း၏ လေးပုံတပုံကျော်သော လူဦးရမှာ အတင်းအကြပ် ထွက်ပြေး ရွှေ့ပြောင်းနေရ သည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင် စစ်တပ်အုပ်ချုပ်မှု ရပ်ဆိုင်းရန်နှင့် လူသားမျိုးနွယ်အပေါ် ဆန့်ကျင်သည့် ပြစ်မှု ကျူးလွန်သူ စစ်အာဏာရှင် ခေါင်းဆောင်မျာအား ချက်ခြင်းအရေးယူရန် ကွန်ရက် အဖွဲ့ဝင် များက တောင်းဆိုထားသည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင် ပြည်သူများ မည်သည့်နေရာတွင် နေထိုင်စေကာမူ လုံခြုံမှုမရှိကြောင်း စာတန်း တွင် နိဂုံးချုပ်ထားသည်။ စစ်အာဏာရှင်တပ်များက လူထုအတွင်း အကြောက်တရားလွှမ်းမိုးစေရန် ဥပဒေမဲ့ ကြမ်းတမ်းစွာ ဖြိုခွင်းပြကြသည်။ ထိန်းသိမ်းထားစဥ် ညှဥ်းပန်းနှိပ်စက်ခြင်းကြောင့် ထိပ်ပိုင်း ခေါင်းဆောင်တချို့ သေဆုံးကြရသည်။ အမျိုးသမီးနှင့် မိန်းမပျိုလေးများမှာလည်း လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ အကြမ်းဖက်မှု ခံရသည်။ တိုက်ပွဲများက ကျေးလက်တောရွာနှင့် မြို့ကြီး ပြကြီး မကျန် ဖြစ်ပွားနေသည့်အတွက် နေရပ်စွန့်ခွာ ထွက်ပြေးရမှုများ အမြောက်အများ ဖြစ်နေသည်။ စစ်အာဏာရှင်များက လူသားချင်းစာနာ ထောက်ထားမှုမရှိစွာ ပြုကျင့်ကြသဖြင့် ဝေးလံခေါင်သီသည့် ဒေသများရှိ ပြည်သူများမှာ ငတ်မွတ်မှုနှင့် လိုအပ်သည့် အသက်ရှင် ရပ်တည် ရေး အကူအညီများမှာ ငြင်းပယ်ခံနေရသည်။ ပဋိပက္ခများ၏ အကျိုးဆက်များကို ရပ်ရွာအသိုင်းအဝိုင်းက အချိန်ကြာမြင့်စွာ ထမ်းပိုးထားရသည်။ လက်ရှိအခြေအနေအရ ပြည်သူများ၏ဘ၀ လုံခြုံရေးနှင့် အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းလုပ်ငန်းများကို အထူးသဖြင့် ယခုလို ကမ္ဘာ့ကပ်ရောဂါ ကာလအတွင်း ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက် ကာကွယ်ပေးရမည် ဖြစ်သည်။ အာဏာမသိမ်းမီနှင့် အာဏာသိမ်းပြီးနောက် ကျူးလွန်ခံရသည့် နစ်နာသူများသည် ၄င်းတို့အပေါ် ကျူးလွန်မှုများအတွက် တရားမျှတမှု ရရှိရန် လိုအပ်သည်။ ထိုသို့ဆောင်ရွက်ခြင်းမရှိ ပါက မြန်မာပြည်သူများသည် ၄င်းတို့ မလိုလားသည့် အနာဂတ်နှင့် အတင်းအကြပ် ပေါင်းစပ်ပေး ခြင်း ခံရမည်ဖြစ်သည်။ ပြည်သူများ၏ ဘဝလုံခြုံ စိတ်ချမှုကို အာမခံသည့် စည်ပင်ဖွံ့ဖြိုးသော အနာဂတ်ကို ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရှိသည်။ ထို့အပြင် စစ်အာဏာရှင်များ ချိုးဖောက်ကျူးလွန်မှုများအတွက် တရားမျှတမှု ယန္တရားများမှ တဆင့် တာဝန်ယူ တာဝန်ခံမှုရှိစေရေးအတွက် နိုင်ငံတကာ အသိုင်းအဝန်းမှ ဖိအားပေး ရမည်ဖြစ် သည်။ လူသားချင်းစာနာသည့် အကူအညီများပေးနေသော အဖွဲ့များအနေဖြင့် ၄င်းတို့၏ လူမှုအသိုင်းအ ဝိုင်းသို့ အကူအညီ အထောက်အပံ့များ တိုက်ရိုက် ပေးအပ်နိုင်ရမည်ဖြစ်သည်။ အကူအညီများပေးရန်အတွက် စစ်အာဏာရှင်တို့နှင့် ဆက်သွယ်ဆောင်ရွက်ခြင်းဖြင့် ၄င်းတို့အား တရားဝင်အဖွဲ့အစည်းအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုရာရောက်သည့် လုပ်ဆောင်မှုများ မပြုလုပ်ရန်နှင့် လက်ရှိနှင့် အနာဂတ်မျိုးဆက်အတွက် မြန်မာနိုင်ငံတွင် အခြေခံလူ့အခွင့်အရေးနှင့် လွတ်လပ်ခွင့်များကို ထိန်းသိမ်းမြှင့်တင်ပေးရမည်။..."